คำตอบคือ Corenne Taylor ผู้เชี่ยวชาญด้านการตลาดเนื้อหา Superior Glove, Cheektowaga, NY เมื่อคุณได้ยินคำว่า “ถุงมือกันบาด” คุณนึกถึงอะไร?
หากคุณนึกภาพถุงมือจดหมายลูกโซ่หนาๆ แสดงว่าคุณไม่ได้อยู่คนเดียว อย่างไรก็ตาม ถุงมือที่ทนต่อการบาดส่วนใหญ่ในปัจจุบันกลับตรงกันข้าม นั่นคือ บาง เข้ารูป และสวมใส่สบายมาก ถึงกระนั้นก็ยังสามารถป้องกันใบมีดได้ เป็นไปได้อย่างไร? ความต้านทานการตัดเป็นไปตาม Geometry 101เพื่อให้เข้าใจถึงวิทยาศาสตร์ที่อยู่เบื้องหลังการต้านทานการบาด ให้นึกภาพรูปสามเหลี่ยมโดยแต่ละจุดที่แสดงถึงองค์ประกอบหนึ่งของเทคโนโลยีการต้านทานการบาด ได้แก่ ความแข็งแรง ความแข็ง และการหมุน องค์ประกอบทั้งสามนี้เป็นพื้นฐานของเทคโนโลยีป้องกันการบาด โดยตัวมันเอง แต่ละชนิดให้ค่าความต้านทานแรงตัดพื้นฐาน แต่เมื่อคุณเริ่มรวมค่าความต้านทานแรงตัดเข้าด้วยกัน นั่นคือเวลาที่ค่าความต้านทานแรงตัดเริ่มเพิ่มขึ้นอย่างแท้จริง ในการรวมองค์ประกอบที่ทนต่อการบาด คุณต้องเริ่มจากจุดเริ่มต้น นั่นก็คือเส้นด้าย เมื่อมองดูถุงมือที่ถักด้วยเชือกป้องกันการบาด ดูเหมือนว่าจะทำด้วยเส้นด้ายเพียงเส้นเดียว แต่แท้จริงแล้วเป็นเส้นด้ายสามชั้นที่ได้รับการออกแบบทางวิศวกรรมเพื่อรวมองค์ประกอบหลายอย่างเป็นหนึ่งเดียว
มาดูกันว่าแต่ละองค์ประกอบส่งผลต่อความต้านทานการบาดโดยรวมของถุงมือทั้งชิ้นอย่างไร ความแข็งแกร่งองค์ประกอบความแข็งแรงหมายถึงความแข็งแรงโดยธรรมชาติของวัสดุที่ใช้ผลิตเส้นด้าย ในแง่ของถุงมือป้องกัน ทั้งพาราอะรามิดและโพลีเอทิลีนประสิทธิภาพสูง (HPPE) ถือเป็นเส้นใยที่แข็งแรงมาก หากชื่อเหล่านั้นฟังดูแปลกๆ คุณอาจคุ้นเคยกับชื่อแบรนด์มากกว่า เช่น Kevlar (para aramid) และ Dyneema (HPPE) แม้ว่าเส้นใยเหล่านี้จะมีความแข็งแรงมาก แต่โดยทั่วไปแล้วเส้นใยเหล่านี้จะผลิตถุงมือที่มีค่า ANSI Cut ระดับ 2 ซึ่งไม่ทนต่อการบาดมากนัก อย่างไรก็ตาม เมื่อรวมกับองค์ประกอบอื่นๆ จากสามเหลี่ยมต้านทานการบาด ก็จะสามารถผลิตเส้นด้ายที่มีความต้านทานการบาดในระดับสูงสุดได้ ความแข็งหากคุณเคยได้ยินเกี่ยวกับถุงมือกันบาดที่มีแก้วหรือเหล็ก มุมความแข็งของสามเหลี่ยมจะอธิบายวิธีการทำงาน ความแข็งหมายถึงความสามารถของวัสดุในการทำให้ใบมีดทื่อ และทำได้โดยการวิศวกรรมสารที่แข็งมากเข้าไปในเส้นด้าย หากการนึกถึงเศษแก้วในถุงมือทำให้คุณคัน ไม่ต้องกังวล คุณจะไม่รู้สึกอะไรเลย! การกลิ้ง เมื่อมองอย่างใกล้ชิดที่เส้นด้ายสามชั้น คุณอาจมองเห็นชิ้นส่วนที่แตกต่างกันสามชิ้นที่ประกอบเป็นเส้นด้าย แต่สิ่งที่คุณจะไม่เห็นคือเส้นใยเส้นใยหลายร้อยเส้นที่ประกอบกันเป็นเส้นด้ายแต่ละชิ้น การที่เส้นใยเส้นใยเหล่านี้เคลื่อนที่เข้าหากันจะช่วยกำหนดระดับความต้านทานต่อการบาดได้ในเส้นใยที่ทนต่อการบาดจะมี “การกลิ้ง” ซึ่งหมายความว่าเส้นใยเส้นใยสามารถเคลื่อนตัวได้อย่างหลวมๆ และการเคลื่อนไหวจะดูดซับแรงกระแทกบางส่วนจากใบมีด
ถ้ามันยากที่จะจินตนาการ ลองนึกภาพเชือกที่ผูกระหว่างสองจุดให้ตึงแล้วพยายามใช้ขวานตัดผ่านมัน มันตัดง่ายมากใช่ไหม? ลองนึกภาพว่าเชือกเส้นเดียวกันผูกกับจุดสองจุดเดียวกัน แต่แทนที่จะตึงกลับห้อยหลวมๆ ขวานยังจะฟันผ่านได้ง่ายๆ อีกหรือ?
อาจจะไม่ – คุณจะต้องตีสองสามครั้งเพื่อตัดมันเดี๋ยวนี้โดยเนื้อแท้แล้วเส้นด้ายบางชนิดมีส่วนช่วยในการรีดหรือ “ความลื่น” ของเส้นใยมากกว่าแบบอื่นๆ ตัวอย่างเช่น มีการถกเถียงกันมากว่า Kevlar หรือ Dyneema แบบไหนแข็งกว่ากัน แต่ก็ไม่มีคำถามว่า Dyneema (หรือ HPPE) จะลื่นกว่า Kevlar ความลื่นโดยธรรมชาตินี้ช่วยให้ใบมีดเคลื่อนผ่านเส้นใยแทนที่จะตัดผ่าน ในความเป็นจริง HPPE นั้นลื่นมากจนเมื่อนำมาอัดขึ้นรูปเป็นแผ่น มันสามารถใช้เป็นลานสเก็ตเทียม ทำให้ใบสเก็ตสามารถเลื่อนไปได้โดยไม่ต้องตัดผ่าน วางมันทั้งหมดเข้าด้วยกันด้วยองค์ประกอบเหล่านี้เอง ไม่มีองค์ประกอบใดที่ทนต่อการบาดได้สูง นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมจึงต้องทำงานร่วมกัน วัสดุที่ทนต่อการบาดได้ดีที่สุดโดยทั่วไปจะรวมทั้งสามไว้ในผลงานทางวิศวกรรมที่ช่วยให้ป้องกันการบาดได้อย่างดีเยี่ยมในถุงมือที่สวมใส่สบายและกระชับพอดี *ระดับการบาด ANSI หมายถึงการทดสอบที่ดำเนินการตามมาตรฐานที่ระบุไว้ใน ANSI/ISEA 105-2016 และอัตราการต้านทานการบาดในระดับ A1 ถึง A9 โดย A1 ให้ระดับการป้องกันการบาดต่ำสุด และ A9 ให้ระดับสูงสุด
